Karol Knosała
Data urodzenia: 1902-01-21
Data śmierci: 1962-03-29
Zawód: ksiądz
Miejsce pochówku: Opole
Inskrypcja:
Brak danych
Życiorys:
Pochodził z rodziny rolniczej, ale jego stryjem był ks. Mikołaj Knosała (1868-1957), także ksiądz katolicki, od 1922 roku proboszcz w Pszowie. Podobnie jak stryj, Karol Knosała ukończył gimnazjum w Opolu (1922), a następnie studia teologiczne we Wrocławiu. Podczas nauki w gimnazjum opolskim był członkiem tajnej grupy filaretów, skupiającej 11 uczniów opolskiego gimnazjum propolskiej orientacji. Innymi członkami tej grupy byli synowie Stanisława Spychalskiego i Józefa Fethkego. Podczas studiów był członkiem i pierwszym prezesem „Silesia Superior”, organizacji polskich studentów i absolwentów pochodzących z Górnego Śląska, działającej w latach 1924-1939 w niemieckim wówczas Wrocławiu.
Święcenia kapłańskie otrzymał 30.01.1927 roku. Po święceniach kilka miesięcy pracował w kościele w Solcu (Altzülz) (gm. Biała), następnie od 31 marca 1927 roku do 20 kwietnia 1936 roku był wikarym w parafii św. Franciszka w Zabrzu (Hindenburg). W kwietniu 1936 roku otrzymał nominację na proboszcza parafii św. Wawrzyńca w Dąbrowie Niemodlińskiej (Dambrau). Spędził tam całą wojnę. W czasie wojny ukrywał stryja, kanonika Mikołaja Knosałę , proboszcza z Pszowa, usuniętego przez władze nazistowskie.
W maju 1945 roku zmarł ks. Józef Kubis (1874-1945), od 1917 roku będący proboszczem parafii św. Krzyża w Opolu. Administrowanie kościołem tymczasowo powierzono wikaremu. Dla świątyni był to czas niezwykle ważny. Po wojnie i zmianie granic państwowych utworzono administraturę apostolską Śląska Opolskiego – tymczasową samodzielną strukturę, która nie była jeszcze diecezją, ale pełniła jej rolę. Kościołem administratora apostolskiego został właśnie kościół św. Krzyża, podniesiony tym samym do rangi prokatedry. 15 sierpnia 1945 roku kardynał Hlond wyznaczył na administratora apostolskiego Śląska Opolskiego ks. dr Bolesława Kominka, którego ingres odbył się 9 września 1945 roku. W takich okolicznościach 15 lutego 1946 roku księdza Karola Konosałę mianowano proboszczem prokatedry św. Krzyża w Opolu. Wraz z probostwem Knosała automatycznie objął funkcję kuratora Fundacji Kościelnej św. Wojciecha. Parafia liczyła wówczas 12 tysięcy wiernych. W 1951 roku Knosała otrzymał tytuł dziekana honorowego.
Kościół św. Krzyża nie ucierpiał zbyt mocno podczas wojny, ale pozostawał bez dzwonów, które zostały zdjęte i wywiezione w głąb Niemiec. Pod koniec lat 50. XX w. proboszcz zamówił dla kościoła w znanej ludwisarni Felczyńskiego w Przemyślu nowe dzwony: św. Urban (3600 kg), Matka Boska Opolska (1600 kg), św. Jacek (1000 kg) i św. Juda Tadeusz (600 kg). Te dzwony słyszą do dziś codziennie opolanie z wież katedry.
Ks. Karol Knosała zmarł nagle, w wieku zaledwie 60 lat, po powrocie z duszpasterskiej wizyty odwiedzin chorych. Na jego pogrzeb 2 kwietnia 1962 roku przyszło około 15 tysięcy wiernych. Kondukt żałobny prowadzili biskup wrocławski Bolesław Kominek i administrator apostolski Śląska Opolskiego Franciszek Jop.
Ważniejsze źródła:
S. S. Nicieja, Magia Huculszczyzny www.nto.pl/magazyn/reportaz/art/4191243,moje-kresy-magia-huculszczyzny,id,t.html
„Wiadomości urzędowe Kurii Biskupiej Śląska Opolskiego” 1962, s. 154
Andrzej Hanich, Dekanaty i parafie Administracji Apostolskiej Śląska Opolskiego w latach 1945-46¸Opole 2009
Zdjęcia:
